Po amplifikacji 10 .l produktu denaturowano w 94 ° C i natychmiast hybrydyzowano w 55 ° C z sondą znakowaną końcem 32P. Hybrydowe heterodupleksy rozdzielono przez elektroforezę na 6% żelach poliakrylamidowych i otrzymano autoradiografy. Czułość procedury została uznana za 6000 replikowanych kopii wirusowego DNA. Wszystkie próbki badano co najmniej dwukrotnie w oddzielnych procedurach PCR, a każdą próbkę poddawano kontrolom buforowym i kontrolnym. Wszystkie pozytywne i negatywne kontrole były wymagane w celu zademonstrowania odpowiedniego sygnału, zanim jakikolwiek wynik został uwzględniony w analizie.
Analiza statystyczna
Porównaliśmy czynniki demograficzne i warstwy randomizacji (płeć i wiek) pomiędzy grupami leczonymi za pomocą dokładnego testu Fishera. Częstość epizodów odrzucenia w każdej z dwóch grup leczenia analizowano za pomocą testu chi-kwadrat dla trendu, z jednym stopniem swobody. W zwiniętej wersji tej analizy porównano liczbę pacjentów, u których wystąpił jeden epizod odrzucenia lub brak liczby z dwoma lub więcej oraz inne zmienne dychotomiczne, z zastosowaniem dokładnego testu Fishera. Oceny przeżycia w postaci funkcji przeżycia zostały wygenerowane metodą limitu produktowego Kaplana-Meiera. Przeżycie pacjentów analizowano za pomocą testu log-rank w celu porównania krzywych przeżycia. Porównanie częstości zakażeń w dwóch grupach przeprowadzono za pomocą dokładnego testu Fishera lub testu chi-kwadrat dla trendu, z jednym stopniem swobody. W celu wykrycia DNA CMV metodą PCR obliczono procent czasu, w którym pacjent uzyskał dodatni wynik testu. Do porównania grup terapeutycznych użyto testu rang Wilcoxona. Wszystkie wartości P były dwustronne.
Wyniki
Charakterystyka pacjentów
Tabela 2. Tabela 2. Charakterystyka pacjentów w każdej grupie badawczej. Charakterystykę linii podstawowej pacjentów przedstawiono w Tabeli 2. Nie było znaczących różnic między pacjentami, którzy otrzymali standardową immunosupresję a tymi, którzy otrzymali standardową immunosupresję i fotoferezę w odniesieniu do płci, wieku, rasy lub grupy etnicznej, chorobę serca przed przeszczepieniem, czas trwania niedokrwienia przeszczepu lub dopasowanie lub niedopasowanie CMV. Nie zaobserwowano znaczących różnic między dwiema grupami w pooperacyjnych dawkach i poziomach cyklosporyny, liczbie białych krwinek lub poziomach cholesterolu.
Przeżycie
Szybkość przeżycia po sześciu miesiącach nie różniła się istotnie pomiędzy grupą otrzymującą standardową terapię (25 z 27 pacjentów) a grupą, która otrzymała fotoferezę (31 z 33 pacjentów). Średnia część (. SE), która przeżyła, jak obliczono za pomocą szacunków Kaplana-Meiera, wynosiła 0,93 . 0,05 w grupie standardowej terapii i 0,94 . 0,03 w grupie fotoferezy. Porównanie dwóch krzywych przeżycia za pomocą testu log-rank również nie wykazało znaczącej różnicy (P = 0,86). Dwie zgony w grupie z fotoferezą wynikały z ostrego odrzucenia u jednego pacjenta (który zmarł w 30. dobie po operacji) oraz z posocznicy bakteryjnej po drenażu ropnia w jamie ustnej w drugim (w dniu pooperacyjnym 92). Dwie zgony w grupie standardowego leczenia wynikały z mucormycozy i niewydolności wielonarządowej u jednego pacjenta (który zmarł w dniu 122 po operacji) oraz z niewydolności nerek i bakteryjnego zapalenia płuc w drugim (w dniu pooperacyjnym 158)
[patrz też: suprasorb, ambrisentan, noni ]
[podobne: pekan, penire plus opinie, ph metria ]
