Osoby z niewydolnością nerek muszą zmniejszyć spożycie potasu w diecie. Ważne jest, aby rozpoznać, że zmiękczacz wody może być ważnym źródłem potasu w diecie.
78-letni mężczyzna z cukrzycą i nadciśnieniem tętniczym został odesłany z powodu ostrej niewydolności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy, 3,2 mg na decylitr) i hiperkaliemii (potasu, 6,3 mmol na litr) z powodu obturacyjnej uropatii. Jego leki zawierały 40 mg furosemidu (Lasix) dwa razy dziennie, 20 mg lizynoprylu (Prinivil) dwa razy dziennie i 250 mg chlorpropamidu (Diabin) na dobę. Wprowadzono cewnik Foley a, lizynopryl przerwano i podano trzy dawki sulfonianu polistyrenu sodu (Kayexalate, 30 g). Następnie wydajność moczu wzrosła do ponad 1500 ml na 24 godziny, stężenie kreatyniny spadło do 2,2 mg na decylitr, a stężenie potasu spadło do 5,1 mmol na litr. Nie mierzono potasu w moczu.
Żona pacjenta poinformowała, że niedawno zaczęli używać nowego zmiękczacza wody (K-Life, IMC Kalium Canada). Pacjent wypijał 3 do 4 litrów wody zawierającej ten produkt każdego dnia. Oczyszczona woda miała stężenie potasu 7 mmol na litr, podczas gdy nieskażona woda studzienna i woda sąsiada, który stosował zmiękczacz na bazie sodu, nie miał wykrywalnego potasu.
Hiperkaliemia pacjenta miała wiele przyczyn, w tym niewydolność nerek, cukrzycę, leczenie lisinoprilem i nadmierne spożycie potasu w diecie – z których ostatnia zazwyczaj wynika z przyjmowania pokarmów bogatych w potas, a nie wody. Używając opartego na potasie zmiękczacza wody, zużywał od 21 do 28 mmol potasu dziennie w błędnym przekonaniu, że pomógłby on jego nadciśnieniu. Ta ilość stanowi dużą część spożycia potasu w dawce od 50 do 75 mmol na dzień powszechnie zasugerowaną dla pacjentów z klinicznie istotną niewydolnością nerek. Materiały promocyjne dla zmiękczacza wody stwierdzają, że jest to zmiękczacz wody w postaci chlorku potasu (nie w postaci soli), który zapewnia taką samą miękką wodę, do jakiej był przyzwyczajony bez dodawania sodu do diety i że potas okazał się być główny składnik odżywczy niezbędny w naszej diecie do właściwej kontroli ciśnienia krwi.
Pacjenci z największym ryzykiem wystąpienia hiperkaliemii po zastosowaniu zmiękczacza wody na bazie potasu to pacjenci z wcześniejszymi wadami w leczeniu potasem, takimi jak ten pacjent. Ponieważ liczba starszych pacjentów z nadciśnieniem i cukrzycą wzrasta, wpływ stosowania zmiękczaczy wody na bazie potasu może być znaczący klinicznie. Pacjentom zagrożonym hiperkaliemią należy doradzić, jakie rodzaje wody nie powinny pić.
John W. Graves, MD
Mayo Clinic, Rochester, MN 55905
Odpowiedź
Rzecznik prasowy IMC Kalium, producenta K-Life, odpowiada:
Do redakcji: dr Graves prawidłowo wskazuje, że osoby z niewydolnością nerek powinny ograniczyć spożycie potasu w diecie. Mały segment populacji (mniej niż 2%) jest wrażliwy na potas z powodu chorób takich jak choroba nerek lub serca i cukrzyca lub dlatego, że przyjmują pewne leki, takie jak leki przeciwnadciśnieniowe. Źródłami potasu stwarzającymi ryzyko dla takich osób są suplementy i pokarmy bogate w potas.
National Sanitation Foundation International, akredytowana przez American National Standards Institute, poświadczyła nasz produkt do użytku w regeneracji żywic zmiękczających wodę w wodzie o maksymalnej twardości 40 ziaren na USA galon z nieznacznym sodem i potasem w wpływającej wodzie.1,2 W przeciwieństwie do zmiękczaczy wody na bazie chlorku sodu, które dodają sodu do wody, nasz produkt dodaje potasu do wody, którą zmiękcza. Ilość dodanego potasu jest niewielka i zmienia się w zależności od twardości wody. Jeśli osoba korzystająca z naszego produktu zużywa zalecaną ilość 2 litrów wody dziennie, spożywa mniej więcej taką samą ilość potasu, która jest w średniej wielkości bananie. Pacjent dr Gravesa najwyraźniej wypijał 3 do 4 litrów wody dziennie, które zostały potraktowane naszym produktem.
Chociaż ryzyko związane z wodą pitną poddawaną działaniu środka zmiękczającego opartego na chlorku potasu jest bardzo małe, poniższe stwierdzenie pojawia się we wszystkich opakowaniach K-Life i literaturze: Osoby leczone z powodu chorób nerek lub serca, cukrzycy lub przyjmowania leków na wysokie stężenie krwi ciśnienie powinno skonsultować się z lekarzem przed spożyciem wody zmiękczonej tym produktem. Nasze opakowanie i reklama podkreślają fakt, że produkt dodaje potas do wody i zawiera tabelę, która pokazuje, ile potasu zostanie dodane na podstawie twardości wody. Konsumenci zwykle mogą dowiedzieć się, jak ciężko jest ich woda, kontaktując się z odpowiednimi władzami lokalnymi.
Niefortunne jest, że hiperkaliemia występowała u pacjenta dr Gravesa. Chociaż uważamy, że jest wysoce nieprawdopodobne, aby woda pitna poddana działaniu środka zmiękczającego na bazie chlorku potasu stwarzała jakiekolwiek poważne zagrożenie dla zdrowia, sugerujemy, aby wszyscy pacjenci przyjmujący leki modyfikujące leczenie potasem powinni uważnie monitorować przyjmowanie potasu ze wszystkich źródeł.
Joseph A. Gosselin, B.Sc.
IMC Kalium Kanada, Regina, SK S4P 4L8, Kanada
2 Referencje1. Listy NSF. Dodatki do wody pitnej – skutki zdrowotne. Ann Arbor, Mich .: National Sanitation Foundation, 25 sierpnia 1998: 309.
Google Scholar
2. McCarron DA. Zagrożenie zdrowia związane z niedoborem potasu w diecie. Przedstawione na corocznym zjeździe Stowarzyszenia Jakości Wody, Long Beach, Kalifornia, 13-17 marca 1991 r.
Google Scholar
[przypisy: bimatoprost, busulfan, Leukocyturia ]
[więcej w: przetoka zębowa, przewlekła niewydolność żylna, psychoterapia psychodynamiczna ]
