Z jednej strony bierze udział w debacie etycznej po stronie tych, którzy zaprzeczają krytycznej moralnej różnicy między bierną i aktywną eutanazją, lub między wstrzymaniem lub wycofaniem podtrzymującego życie leczenia a świadomym przyspieszeniem śmierci śmiertelnym zastrzykiem. Z drugiej strony martwi się, że zalegalizowany samobójstwo wspomagane przez lekarza w Stanach Zjednoczonych nie będzie funkcjonować tak, jak w Holandii (zgodnie z łagodną interpretacją) i może doprowadzić do manipulacji i przymusu osób szczególnie wrażliwych, jak najgorsi przeciwnicy strachu przed legalizacją. Ale jeśli nie ma zasadniczej różnicy między tym, co jest teraz legalne, a tym, co (z wyjątkiem Oregonu), dlaczego Filene martwi się manipulacją i przymusem tylko w tym drugim przypadku. Myślę, że powinien bardziej martwić się samobójstwem ze strony lekarza niż o wstrzymanie lub wycofanie leczenia i że są one moralnie różne, ale to jest argument na inną okazję. Wreszcie Filene przekonuje, że Amerykanie będą nadal walczyć o decyzje pod koniec życia, ponieważ nasze prawne i etyczne podejście do tematu zostało zdominowane przez troskę o autonomię i samostanowienie. W przeciwieństwie do tego, większość ludzi umiera z powodu chronicznych, nieuleczalnych chorób iw tych okolicznościach decyzje pod koniec życia wymagają nacisku na zależność i wzajemne powiązania. Dla Filene a jest ironiczne, ale nieuniknione, że prawa zgłoszone w przełomowych sprawach dotyczących Quinlana, Conroya i Cruzana były uzasadnione na podstawie prywatności i samostanowienia, ale musiały być wykonywane w imieniu pacjentów przez innych na którym stali się całkowicie uzależnieni. To, przypomina Filene, jest naturą kruchości, upadku i śmierci – i być może najtrudniejszą rzeczą, aby przyswoić sobie kulturę amerykańską pod koniec XX wieku.
David Barnard, Ph.D.
Pennsylvania State University College of Medicine, Hershey, PA 17033
[więcej w: dekstrometorfan, alprazolam, busulfan ]
[przypisy: orteza na kolano, orzechy włoskie kalorie, osa a pszczoła ]