Nieswoiste tętniaki wewnątrzczaszkowe – ryzyko zerwania i ryzyko interwencji chirurgicznej cd

We wstępnej analizie uwzględniono wszystkie określone, wysoce prawdopodobne i prawdopodobne krwotoki z tętniaka. W prospektywnym komponencie badania potwierdzono, że zawał mózgu, krwotok lub zgon związany z operacją potwierdzono centralnie. Deficje neurologiczne 30 dni lub rok po leczeniu oceniano pod kątem ich związku z leczeniem lub współistniejącymi zaburzeniami.
Zachorowalność związana z leczeniem chirurgicznym zdefiniowano jako wynik Rankina 3, 4 lub 5 (umiarkowana do ciężkiej neurologicznej niepełnosprawności) lub wynik mniejszy niż 24 na badaniu stanu mini-mentalnego lub mniej niż 27 w wywiadzie telefonicznym dla Stan poznawczy (oba wskazujące na poważną nieprawidłowość poznawczą) po 30 dniach i roku.14-16 Śmiertelność była rozpatrywana osobno.
Analiza statystyczna
Element retrospektywny obejmował dwie grupy wyznaczone przez ich uprawnienia do rejestracji. Grupa i grupa 2 zostały przeanalizowane jako osobne warstwy. Porównania między grupami rozkładów cech demograficznych i klinicznych dokonano za pomocą testu chi-kwadrat dla zmiennych jakościowych i testu t dla zmiennych ciągłych. Szacunki dotyczące ryzyka krwotoku zostały wykonane przy użyciu metod Life-Table, z uwzględnieniem danych dotyczących śmierci, interwencji chirurgicznej i ostatniej oceny kontrolnej. Predyktory krwotoku zostały ustalone za pomocą modelu regresji proporcjonalnego hazardu.
Dla przyszłej kohorty, przeżycia, zachorowalności (wynik Rankina 3, 4 lub 5) i zmniejszonego stanu psychicznego (wynik mniejszy niż 24 na badaniu stanu mini-mentalnego lub mniej niż 27 w wywiadzie telefonicznym na temat stanu poznawczego ), a także ogólna zachorowalność i śmiertelność. Szacunki przeżycia i 95-procentowe przedziały ufności zostały obliczone przy użyciu metod Life-Table 30 dni i rok po leczeniu. Ryzyko zachorowalności oszacowano jako odsetek pacjentów z zaburzeniami na 30-dniowych i 1-letnich badaniach. Ogólne ryzyko zachorowalności lub śmiertelności oszacowano jako odsetek pacjentów, którzy byli niepełnosprawni lub zmarli po 30 dniach i po roku. Zachorowalność i śmiertelność z powodu chirurgii oszacowano na podstawie tylko tych zdarzeń, które przypisano leczeniu tętniaka. Czynniki związane z ogólną zachorowalnością i śmiertelnością określono przy użyciu regresji logistycznej. (Rozszerzony opis metod zastosowanych w tym badaniu dostępny jest w Internecie na stronie www.mayo.edu/ISUIA lub pisząc do Centrum Koordynacyjnego ISUIA).
Wyniki
Retrospektywna kohorta
Charakterystyka demograficzna i kliniczna
Pięćdziesiąt trzy ośrodki w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie zgłosiły łącznie 1449 pacjentów z niezłomionymi tętniakami wewnątrzczaszkowymi z 1937 (727 pacjentów w grupie i 722 pacjentów w grupie 2). Tętniaki zostały zdiagnozowane w ośrodkach uczestniczących w latach 1970-1991.
Tabela 1. Tabela 1. Podstawowa charakterystyka kohorty retrospektywnej. Spośród 1449 pacjentów 1085 (75 procent) miało pojedyncze nieuszkodzone tętniaki wewnątrzczaszkowe, a 364 (25 procent) miało wiele nieuszkodzonych tętniaków wewnątrzczaszkowych, z podobnymi rozkładami w grupach i 2 (tabela 1). Średni wiek rozpoznania był wyższy w grupie niż w grupie 2 (tabela 1)
[patrz też: diklofenak, alprazolam, hurtownia portfeli ]
[przypisy: gim 143, penire plus opinie, ph metria ]