Ten wzór pokazał, że aktywność fibrynolityczna spowodowała uwolnienie produktów z rozdzieleniem fibryny. Poziom kompleksu trombina-antytrombina wzrósł trzy godziny po rozpoczęciu ciągłej infuzji lys-plazminogenu i osiągnął maksymalne poziomy po sześciu godzinach (Figura 5); ten wzór wskazywał, że trombina, która jest hamowana przez kowalencyjne wiązanie z antytrombiną, została uformowana lub uwolniona. Poziom kompleksów trombina-antytrombina powrócił do normy w ciągu 24 godzin. Monomery fibryny (mierzone za pomocą Enzymun Test FM) były nieobecne w próbkach przed leczeniem, co wskazuje na brak stanu aktywacji koagulacji; ich poziom był równoległy do wzrostu kompleksu trombina-antytrombina, ale zmniejszał się tylko powoli w ciągu kolejnych 10 do 12 dni (Figura 5). Aktywność fibrynogenu i antytrombiny pozostawała praktycznie w zakresie prawidłowym podczas leczenia, co wskazuje na brak koagulopatii konsumpcyjnej (Ryc. 5). Tak więc, koagulacja okazała się być nieco aktywowana w wyniku fibrynolizy, bez konsumpcji fibrynogenu lub mierzalnej aktywności antytrombiny.
Podobnie, w badaniu farmakokinetycznym z podawaniem bolusa 2000 CU lizy-plazminogenu podczas początkowej fazy terapii, poziomy kompleksu D-dimer i trombina-antytrombina wykazywały nieznaczny wzrost, co sugeruje aktywację fibrynolityczną i uwalnianie niewielkich ilości trombiny. . Jednak nie zaobserwowano efektów po podaniu 1000 CU lizy-plazminogenu później w trakcie terapii.
Kurs kliniczny
Figura 6. Figura 6. Pacjent z niedoborem homozygotycznego plazminogenu i zapaleniem spojówek po siedmiu miesiącach terapii zastępczej Lys-plazminogenem. Zarówno lepkość wydzieliny nosowo-gardłowej, jak i tchawkowo-oskrzelowa i gojenie się ran znacznie się poprawiły w ciągu trzech dni po rozpoczęciu terapii zastępczej, a następnie stały się normalne. Po około dwóch tygodniach pseudobłonice spojówek złagodniały i można je było łatwo odciągnąć, chociaż niewielkie krwawienie obserwowano dwukrotnie po usunięciu. Po czterech tygodniach leczenia, oba oczy były w większości wolne od błon, z wyjątkiem małej reszty, a wzrok został przywrócony. Objawy i złogi fibryny na rogówce powróciły ponownie, gdy terapia została przerwana na więcej niż 48 godzin i zniknęła ponownie po przywróceniu leczenia plazminogenu. Po siedmiu miesiącach leczenia (przez centralny cewnik żylny) pozostały jedynie niewielkie pozostałości zdro- wego zapalenia spojówek (Figura 6).
Dyskusja
Aktywność fibrynolityczna wszystkich płynów ustrojowych powoduje usunięcie złogów fibryny. W płynie łzowym oka aktywatory plazminogenu uwalniane przez rogówkę 30 przekształcają plazminogen zymogenu w plazmazę fibrynolityczną plazminę, która szybko oczyszcza rogówkę z osadów fibryny. Brak aktywności plazminy powoduje tworzenie się lepkiego lub błoniastego materiału bogatego w fibrynę, typowo obserwowanego u pacjentów z zdiagnozowanym zapaleniem spojówek oraz u myszy z ukierunkowanym rozrywaniem genu plazminogenu. 19, 30, 31. Reakcja zapalna połączona z aktywacją komórek zapalnych i fibroblasty, z wysychaniem fibryny, powodują podobny do drewna wygląd zmian spojówkowych
[więcej w: anakinra, hurtownia portfeli, ambrisentan ]
[przypisy: picie oleju lnianego, płatki jaglane właściwości, płesznik ]
