Próbki prowadzono na równoległych żelach dla B i C, a dla każdego żelu zapewniono kontrolę obciążenia. Wywoływana przez Vav1 ekspresja hSTAT5BN642H indukuje raka. Biorąc pod uwagę, że hSTAT5BN642H znaleziono w różnych rakach krwiotwórczych, eksprymowaliśmy hSTAT5B lub hSTAT5BN642H u myszy podczas wczesnej hematopoezy z zastosowaniem promotora onkogenu Vav1. Doprowadziło to do ekspresji transgenu głównie w komórkach układu krwiotwórczego, w tym hematopoetycznych komórek macierzystych (HSC) (37) (dodatkowa postać 2, A i B). Transgeniczne myszy eksprymujące hSTAT5BN642H szybko rozwijały się złośliwe choroby prowadzące do śmierci pomiędzy 40 a 100 dniem życia. Transgeniczne myszy hSTAT5B nie wykazywały objawów choroby, gdy były poświęcane w wieku 12 miesięcy lub starszych (Figura 2A). Pomimo ekspresji porównywalnych poziomów całkowitego STAT5, tylko transgeniczne myszy hSTAT5BN642H wykazywały podwyższone sygnały pY-STAT5, co wskazuje na silną i trwałą fosforylację tyrozyny (Figura 2B). Zgodnie z tą obserwacją, ekspresja hVACAT5BN642H kierowana przez Vav1, ale nie hSTAT5B, doprowadziła do zwiększenia liczby komórek progenitorowych we wszystkich wczesnych przedziałach krwiotwórczych, w tym linii komórek Sca1 + c-Kit + (LSKs), długookresowych HSC (LT- HSC), krótkookresowe HSC (ST-HSC) i multipotentne progenitory (MPP) (CD150 + CD48a, CD150 + CD48 +, CD150ACD48 + frakcje) (Figura 2C). Podobnie liczba wspólnych progenitorów limfoidalnych (CLP) i mieloidalnych komórek progenitorowych (MPC) była znacząco podwyższona u myszy wyrażających hSTAT5BN642H (Figura 2D). Myszy hSTAT5BN642H miały 3 razy więcej CLP niż myszy WT, które ulegały translacji do ekspansji limfocytów T CD3 +, ale nie CD19 +, komórki B w ich BM (Figura 2E i Suplementowa Figura 2C). Zwiększonej liczbie MPC towarzyszył również znaczny wzrost odsetka komórek CDllb + Grl + w BM myszy hSTAT5BN642H (dodatkowa figura 2C). Figura 2 Mianowana kierowana przez Vav1 ekspresja hSTAT5BN642H u myszy prowadzi do ekspansji HSC. (A) Krzywa przeżycia pokazuje procent przeżycia wolnego od choroby myszy hSTAT5BN642H (N642H) (n = 21) w porównaniu z myszami hSTAT5B (hS5B) (n = 20) i WT (n = 10). (B) Analiza WB pY-STAT5, całkowitego STAT5 i HSC70 w LN i śledzionach myszy WT i myszy transgenicznych hSTAT5BN642H- i hSTAT5B. Kwantyfikację WB przeprowadzono przy użyciu ImageJ. Dane są reprezentatywne dla 3 niezależnych eksperymentów. (C) Analiza metodą cytometrii przepływowej procentu LSKs, HS-HSC (CD150 + CD48a), ST-HSC (CD150 + CD48 +), MPP (CD150. CD48 +), (D i E) wspólnych komórek progenitorowych limfoidalnych (lineage. Sca1 + IL-7R + AA4 +), MPC (lineage . Sca1A IL-7Rc c-Kit +) i komórki CD3 + w BM myszy WT, hSTAT5B i hSTAT5BN642H. Analizy w C = E obejmowały 7-tygodniowe myszy WT (n = 7), hSTAT5B (n = 5) i myszy hSTAT5BN642H (n = 5). Dane reprezentują średnią. SD. * P <0,05, ** P <0,01 i *** P <0,001, przez jednoczynnikową ANOVA z poprawką Bonferroniego. Analiza liczby WBC u myszy hSTAT5BN642H wykazała wzrost około 20-krotny w porównaniu z wykrytym u myszy hSTAT5B i WT (Figura 3C). Liczba WBC u myszy hSTAT5B tylko nieznacznie wzrosła wraz z wiekiem, ale pozostała w zakresie fizjologicznym (dodatkowa Figura 3B). Drastyczny wzrost liczby krwinek białych u myszy STAT5BN642H korelował z ekspansją komórek T CD8 + (Figura 3C). Podobnie, limfocyty T CD8 + wzrosły 3-krotnie w węzłach chłonnych (LN) myszy hSTAT5BN642H (Figura 3D), co zostało potwierdzone przez barwienie immunohistochemiczne (Suplemental Fig. 3C). Liczba limfocytów T CD4 + również była umiarkowanie zwiększona, podczas gdy procentowa, ale nie całkowita liczba limfocytów B CD19 + była zmniejszona w LNs myszy hSTAT5BN642H w porównaniu z LNs (Figura 3E i Suplementowa Figura 3D). Poziomy hematokrytu były porównywalne we wszystkich modelach myszy (Supplemental Figure 3E) [hasła pokrewne: przewlekła niewydolność żylna, dopasuj rysunek do każdej z podanych nierówności, ph metria ]
