przychodnie endokrynologiczne kraków

(A) Szlaki pomysłowości wzbogacone o geny, które różnią się ekspresją między komórkami MCF12A poddanymi oktylo-2HG (48 godzin) i kontrolnymi. (B i D) Octyl-2HG indukuje mezenchymalny fenotyp w komórkach MCF10A i MCF12A. Oryginalne powiększenie, × 200. Liczba komórek jest pokazana jako średnia. SD dla 5 policzonych obszarów (na 100 komórek). (C i E) Zwiększona inwazja komórek MCF10A i MCF12A leczonych oktylo-2HG. Inwazja została zbadana przy użyciu systemu xCelligence. Wszystkie wykresy: Pokazany jest średni. SD dla potrójnych eksperymentów. * P <0,05 (test dwustronny t) względem komórek kontrolnych. Komórki traktowano mM oktylo-2HG lub mM PAMO (kontrola). Aby dodatkowo zweryfikować te oparte na hodowli komórkowej wyniki i wykazać ich znaczenie w ludzkiej biologii nowotworu, zbadaliśmy 116 ludzkich nowotworów sutka za pomocą immunohistochemii (IHC) i stwierdziliśmy, że ekspresja ADHFE1 była wysoka w 30% (35 ze 116) guzów i odwrotnie skorelowane z ekspresją e-kadheryn (rys. 7A). Analiza wzbogacania zestawu genów (GSEA) danych ekspresji genu TCGA dla raka sutka wykazała, że guzy sutka niosące amplifikację ADHFE1 zwykle zawierały sygnaturę EMT powiązaną z fenotypem podstawowym (26), w porównaniu z guzami piersi bez amplifikacji ADHFE1 ( Figura 7B). Obserwacje potwierdzają również dane proteomu TCGA łączące amplifikacje ADHFE1 ze zwiększoną ekspresją ADHFE1 i wimentyny i zmniejszoną ekspresją kadheryny w podstawo- wych guzach piersi, o których mówiliśmy wcześniej. Łącznie dane dotyczące hodowli komórkowej i nowotworu dostarczają mocnych dowodów na to, że ADHFE1 jest ważnym regulatorem EMT w biologii raka piersi. Figura 7 Zredukowana E-kadheryna w guzach z wysokim ADHFE1 i obecnością sygnatury EMT w guzach sutka TCGA z amplifikacjami ADHFE1. (A) Ocena ekspresji ADHFE1 i e-kadheryny w 116 ludzkich nowotworach piersi z zastosowaniem immunohistochemii. Nowotwory z wysoką ekspresją ADHFE1 (n = 35) znacznie częściej wykazywały niską ekspresję kadheryny (34,2%) niż guzy o niskiej ekspresji ADHFE1 (13,5%). P = 0,02, dokładny test Fishera. (B) Geny różnicowane ekspresji między nowotworami piersi zi bez amplifikacji ADHFE1 (odniesienie) zostały wzbogacone o sygnaturę EMT. Stopień wzbogacenia GSEA był wysoki (0,7) dla genów o wyregulowanej ekspresji EMT (czarne słupki) w guzach z amplifikacją. FDR <0,001. Czterdzieści pięć nowotworów sutka w bazie danych TCGA miało amplifikację ADHFE1. (C) Immunohistochemia z reprezentatywną ekspresją ADHFE1 w guzie sutka. ADHFE1 jest widoczny w cytoplazmie nabłonka nowotworowego (brązowy chromogen) i ma ziarnisty rozkład, zgodny z lokalizacją mitochondrialnego enzymu. (D) Reprezentatywna ekspresja e-kadheryny w nowotworze sutka. Pokazano zabarwienie błony komórkowej typowej dla tego białka. Oryginalne powiększenie, × 400 (C i D). Redukcja poziomu ADHFE1 sprzyja przemianie mezenchymalnej do nabłonkowej, a N-acetylocysteina hamuje EMT wywołany ADHFE1. Ponieważ indukowane przez ADHFE1 nadekspresję EMT, testowaliśmy, czy knockdown ADHFE1 może promować przejście mezenchymalne do nabłonka (MET) w linii komórkowej raka sutka, MDA-MB-231, o charakterystyce mezenchymalnej. W tych komórkach obniżyliśmy poziom ADHFE1, stosując siRNA i oceniono MET. Jak pokazano na Figurze 8A, transfekcja komórek MDA-MB-231 za pomocą 2 siRNA skierowanych przeciwko ADHFE1 doprowadziła do wzrostu morfologii nabłonka i podwyższenia poziomu markera nabłonkowego, kadheryny E, podczas gdy ekspresja wimentyny zmalała. Gdy komórki MDA-MB-231 transfekowane ADHFE1 siRNA . hodowano wspólnie z przenikliwym dla komórek D-2HG, zahamowano występowanie MET z powodu regulacji w dół ADHFE1 (Figura 8A i dodatkowa Figura 14). Rycina 8 Regulacja w dółADHFE1 promuje przejście mezenchymalne do nabłonka (MET), a N-acetylocysteina hamuje EMT indukowany ADHFE1 [patrz też: penire plus opinie, orteza na kolano, pokrzywka objawy ]