Podczas ostatniej wizyty kontrolnej w dwa lata po transplantacji pacjent miał 7 1/2 lat i był zdrowy. Całkowity poziom bilirubiny w surowicy wynosił 0,4 mg na decylitr (8 .moli na litr), a poziom aminotransferazy alaninowej w surowicy wynosił 47 U na litr. Pacjent 2
Pacjentem 2 był czteroletni biały chłopiec, który był w dobrym zdrowiu i który prezentował zapalenie ucha środkowego, które było leczone amoksycyliną i kilka epizodów wymiotów. Badanie fizykalne ujawniło żółtaczkę twardówki, żółtaczkę i powiększenie wątroby, z miękką wątrobą wyczuwalną 4 do 5 cm poniżej prawidłowego marginesu brzegowego. Wyniki badania neurologicznego były prawidłowe. Całkowity poziom bilirubiny w surowicy wynosił 5,7 mg na decylitr (97 .mol na litr), przy stężeniu bilirubiny w surowicy 3,9 mg na decylitr (67 .mol na litr), poziomu aminotransferazy alaninowej w surowicy wynoszącym 3179 U na litr, czasu protrombinowego 14,6 sekundy, a poziom amoniaku w osoczu 23 .g na decylitr (33 .mol na litr). Wyniki badań wirusologicznych i testów toksykologicznych były negatywne.
Rozwinęła się niewydolność wątroby i łagodna encefalopatia, które charakteryzowały się hiperamonemią (amoniakiem w osoczu, 168 .g na decylitr [120 .mol na litr]) i hiperbilirubinemią (całkowita bilirubina w surowicy, 26 mg na decylitr [445 .mol na litr]). Poziom aminotransferazy alaninowej w surowicy spadł do 429 jednostek na litr, podczas gdy czas protrombinowy wzrósł (do 35 sekund). Pacjent przeszedł pomyślnie ortotopowy przeszczep wątroby. Podczas ostatniej wizyty kontrolnej, rok po transplantacji, dziecko było w dobrym zdrowiu, z poziomem bilirubiny całkowitej w osoczu 0,4 mg na decylitr (7 .mol na litr) i poziomem aminotransferazy alaninowej w surowicy wynoszącym 13 U na litr.
Metody
Badania biochemiczne i histologiczne
Ilościowe analizy metabolitów w tkance wątroby od Pacjenta i kontrolnej tkanki wątroby wykonano zgodnie z ustalonymi metodami.6,12 Wyniki wątroby u pacjenta porównano z wynikami uzyskanymi z 5 nieużywanych segmentów przeszczepów wątroby o zmniejszonej wielkości (dostarczonych przez Dr. Peter F. Whitington, University of Chicago, Chicago) i 10 próbek pobranych pośmiertnie od pacjentów z zaburzeniami oksydacji kwasów tłuszczowych. 6. Badano preparaty tkanek wątroby za pomocą następujących barwników: hematoksyliny i eozyny, trichromu, kwasu Schiff, żelazo i olej czerwony O.
Linie komórkowe i testy enzymatyczne
Badanie zostało zatwierdzone przez komitet badający ludzi Yale. Próbki z biopsji skóry pobierano od obu pacjentów po pisemnej zgodzie rodziców. Otrzymaliśmy również jako kontrole hodowane fibroblasty skóry z trzech normalnych linii komórkowych (Coriell Cell Repositories, Camden, NJ), pacjenta z defektem wychwytu karnityny, pacjenta z niedoborem karnityny palmitoilotransferazy I, pacjenta z niedoborem palmitoilotransferazy II karnityny i pacjent z niedoborem dehydrogenazy 3-hydroksyacylo-CoA o długim łańcuchu. Fibroblasty utrzymywano w minimalnej pożywce podstawowej uzupełnionej 10% surowicą płodową, 2 mM glutaminą i antybiotykami. Szybkości utleniania mirystynianu [3H], palmitynianu [3H] i oleinianu [14C] mierzono jak opisano wcześniej.13,14 Błony komórkowe uczyniono przepuszczalnymi przez dodanie do pożywki inkubacyjnej 0,01% digitoniny.
Do badań wychwytu, trytowane ([9,10-3H (N)]) C14 do C20 kwasów tłuszczowych, [14C] 2-deoksy-d-glukozę, [14C] karnitynę i [14C] palmitoilo-karnitynę otrzymano z Dupont. – New England Nuclear (Wilmington, Del.)
[podobne: bimatoprost, disulfiram, suprasorb ]
[podobne: pasożyty wewnętrzne, pęcherzowe oddzielanie się naskórka, pecherzyca ]
