Resztkowe hepatocyty były znacząco spuchnięte i zolonizowane w obecności łagodnego, przewlekłego zapalenia wrotnego (Figura 1A). Mikroskopia elektronowa ujawniła umiarkowane stłuszczenie z podwyższonymi poziomami glikogenu i ultrastrukturalnymi cechami sugerującymi niespecyficzne uszkodzenie komórek wątrobowych, takie jak rozszerzenie gładkiej retikulum endoplazmatycznego, normalnie ukształtowane mitochondria z nie wyróżniającymi się cristae i gęste granulki w matrycy. Odkrycia te były niespójne z rozpoznaniem zespołu Reye a lub wirusowego zapalenia wątroby, ale nie wykluczyły zaburzenia metabolicznego lub uszkodzenia wątroby wywołanego przez toksyny.11 Biopsję wątroby wykonywano, gdy pacjent miał 4 lata i był bezobjawowy (aminotransferaza alaninowa w surowicy, 55 jednostek na litr, całkowita bilirubina w surowicy, 0,7 mg na decylitr [12 .moli na litr], czas protrombinowy, 12,5 sekundy, amoniak w osoczu, 54 .g na decylitr [39 .mol na litr] i wolne kwasy tłuszczowe w osoczu, 0,09 mmol na litr). Ocena morfologiczna wykazała jedynie nieznaczne zwłóknienie wokół przewodów w portalu i ogniskową wakuolizację hepatocytów w innych prawidłowych tkankach (Figura 1B). Analiza eksplantowanej wątroby (Figura 1C i Figura 1D), którą usunięto, gdy pacjent miał pięć lat, wykazała znacznie nieprawidłowe miąższ wątroby, z nieregularnym zwłóknieniem sinusoidalnym (potwierdzonym przez trichrome i retikulinę), zmianami regeneracyjnymi i degeneracją wakuolarną. Barwienie czerwienią olejową O wykazało niespecyficzne pozakomórkowe zabarwienie kropelek tłuszczu, przy czym tylko okazjonalne komórki zawierały kropelki tłuszczu z mikropęcherzykami. W Patencie 2, eksplantowana wątroba wykazała masywną martwicę komórek wątrobowych, proliferację dróg żółciowych i zwłóknienie. Barwienie oleistą czerwienią O ujawniło łagodne odkładanie się kuleczek tłuszczu w cytoplazmie kilku hepatocytów i w śródmiąższu.
Tabela 2. Tabela 2. Poziomy wolnych kwasów tłuszczowych i karnityny w homogenacie wątroby. Poziom wolnych kwasów tłuszczowych i karnityny mierzono w tkance z otwartej biopsji wątroby u Pacjenta 1. Homogenat tkanki wykazywał wyraźny profil, charakteryzujący się niskim poziomem kwasu mirystynowego, kwasu palmitynowego, kwasu stearynowego, kwasu oleinowego i kwasu linolowego oraz podwyższonego poziomu poziomy karnityny (tabela 2). Ten schemat był zasadniczo odwrotny do tego, który zwykle występuje u pacjentów z innymi zaburzeniami utleniania kwasów tłuszczowych (Tabela 2) .6
W świetle tych wyników prawdopodobnie pojawił się defekt w transporcie długołańcuchowych kwasów tłuszczowych na poziomie błony komórkowej, a eksperymenty utleniania powtórzono po permeabilizacji błon fibroblastów za pomocą digitoniny. W komórkach od obu pacjentów tempo utleniania było podobne lub wyższe niż u osób zdrowych (Tabela 1). Dla porównania, linia komórkowa od pacjenta z niedoborem mitochondrialnej długołańcuchowej dehydrogenazy 3-hydroksyacylo-CoA wykazała podobne szybkości utleniania palmitynianu przed i po przepuszczalności błony (odpowiednio 20 procent i 22 procent średniej wartości testowanych testów kontrolnych). równocześnie).
Tabela 3. Tabela 3. Pobieranie różnych substratów w hodowanych fibroblastach skóry. Pobór kwasu oleinowego (C18: 1) w fibroblastach skóry pacjentów był niższy niż w komórkach kontrolnych (tabela 3). Podobnie jak w przypadku wyników utleniania, nasilenie wady korelowało z długością testowanego kwasu tłuszczowego (tabela 3).
[hasła pokrewne: diklofenak, anakinra, bisoprolol ]
[patrz też: picie oleju lnianego, płatki jaglane właściwości, płesznik ]
